Demiroğlu Bilim Üniversitesi Psikoloji bölümü mezunuyum. Lisans eğitimimin ardından İstanbul Gelişim Üniversitesinde Klinik Psikoloji dalında yüksek lisansımı tamamladım ve “klinik psikolog” ünvanını aldım. Birçok anaokulunda çocuklar ile çalıştım. Özel bir hastanede belirli bir süre çalışma deneyiminde bulundum. Şuanda aktif olarak online terapi ile danışan görmekteyim.
ALDIĞIM EĞİTİMLER
PsikoTerap-İST; Çocuk Resimlerinin Psiko-pedagojik Analizi & Çocuk Testleri ( gesell gelişim testi, goodenough harris bir insan çiz testi, draw a person, koppitz insan çizim testi, aile çiz testi, ağaç testi, bahçe testi, cattel 2A zeka testi, Peabody kelime testi, metropolitian okul olgunluğu testi, Ankara gelişim envanteri, çocuklar için depresyon ölçeği/ anksiyete ölçeği/ sosyal fobi ölçeği).
3-6 yaş aralığında çocukların genellikle yapmak istedikleri şeyler karşısında olumsuz bir cevap ile karşılaştığı ve engellendiği zaman ''öfke nöbeti'' geçirirler. 3-6 yaş aralığında çocuğun kendisini ifade edebilmesinin tek yolu sözel olarak değil davranışa dökerek ifade etme biçimidir dolayısıyla çocuğun konuşma becerisi geliştikçe öfke nöbetleride azalır.
Öfke nöbetindeki amaç?
Çocuğumuz öfke nöbeti geçirirken tek amacımız o anda öfkesini bastırmasını değil ifade edebilmesi için alan tanımaya fırsat verilmesidir. Öfke nöbeti geçiren çocuğa ''yapma, dur, sana ağlama diyorum, çabuk odana gidiyorsun..'' gibi söylemler ile konuşulması çocuğu susturmak için işe yarar söylemler değildir. Aksine o an da çocuğun, ebeveyni tarafından anlaşılabilir olmaya ve alan tanınmasına ihtiyacı vardır. Çocuğunuzun yanında onu anladığınıza dair bir yaklaşım ile bulunmak gerekir. Eğer öfke bastırılırsa çocuğun istismarı dile getirmesi engellenir. Çocuk yatıştıktan sonra öfkenin nedeni sorulabilir ve konu üzerine konuşulur. Olan duruma karşı çocuğa seçenek sunmak önemlidir. Olabitesi olan iki seçenek sunulması gerekir. Örneğin; ''parka gitmek veya lego oynamak tercih senin'' ''kek yemek veya kraker yemek ikisinden biri tercih senin'' şeklinde seçenekler sunulmalıdır. Bu durumda özerklikte gelişmiş oluyor, yani çocuk kendi seçimlerini bireysel karar verme konusunda gelişmiş oluyor. Öfke anında çocuğumuzun yanında sağlıklı bir şekilde durabilmek her ne kadar zor olsada unutmayalım ki alan tanıdığımız sürece çocuğumuz daha sağlıklıbir birey olma yolunda gelişiyor olacak.
Saldırganlığa neden olan durumlar?
Hayal kırıklığı, üzüntü, aşağılanma duyguları saldırganlık ile başlayan duygulardır. Yanı sıra ebeveynlerin çok baskısı ve sert olması saldırganlığa neden olur.
Ebeveynler bu durumda ne yapmalı?
Ebeveyn karşılaştığı durumda çocuk ile empati kurmalıdır.
Örneğin; ''Evet, anlayabiliyorum bir yerlere vurmak seni rahatlatıyor ama başka neler rahatlatabilir gel biraz düşünelim?'' Burda çocuğun bir yerlere vurarak rahatladığını ifade etmemiz çocukta annem/babam beni anlayabiliyor düşüncesini oluşturur ve eğer ki vurduğu yer çocuğa zarar verecek şekildeyse zarar vermeyecek bir yerlere vurmasını sağlamakta o anki agresyon boşalımını sağlamak için çocuğa yardımcı olur. Sonucunda çocuğu rahatsız eden o duygunun boşalımını sağlamış oluruz. En önemli noktalardan biride ebeveynin çocuğu ile iletişiminde kullandığı dili değiştirmesi önemlidir. Çocuk ile iletişimde ''sen dili'' yerine '' ben dili'' kullanması iletişim sürecinde daha sağlıklıdır. İletişim esnasında olan durum ile ilgili süreç içine çekmeye yönelik konuşmalar yapılmalıdır.30.09.2023
Hissettiklerimize ve aklımızdan geçenlere karşı yargılamadan açık olma becerisi, şimdiki anda deneyimlenenlere gönüllü olarak katılma, yaşamda sizin için önemli olan yönlere doğru hareket etme ve değerlerinize ve özlem duyduğunuz şeylere göre yaşamınızda alışkanlıklar oluşturma becerisi.